gece yolculuğu

geceyi,gündüzden daha çok severim birde yolculuk yapmak ayrı güzel olur.

ulan bazı anasını siktiğimin evlatları uzun farları yakarak gidiyor ya. onların bütün sevdiklerini sikeyim.

insanı gollum'a çeviriyor.

nereden nereye gittiğiniz önemlidir gece yolculuğunda.kafanizda hep kurarsiniz birşeyleri dersiniz ki ulan bu gecenin sabahında evimde olucam(ya da gideceğiniz yerde).türkiye içinde kolaydir, binersiniz otobüse camdan dışarı bakıp o ana kadar hiç sorgulamadiginiz şeyleri sorgulaya sorgulaya gidersiniz.benim gibi yurtdışındaysanız zordur.taksiyi ayarlarsiniz beklersiniz beklerisiniz uyumamaya çalışırsınız çünkü bilirsiniz ki uçak kaçar uyursaniz.bi şekilde uyanık kalır taksiye biner gidersiniz havalimanına. check ın e girerken gorevlenin o soğuk gri yüzünü izlersiniz boş boş. alır valizinizi sonra bakarsanız etrafa,hep bi koşuşturma hep bi hareket vardır. kendi içinizden dersiniz ki acaba bu ne kadar sürecek,bu insanlar yorulmuyor mu.hele ki sınavlarınız bitmiştir o yorgunluğu kaldırmakla uğraşırken bi de bu kosusturmaca içindeki insanlar belirir etrafınızda.ama siz hep sonraki aşamayı düşünüp kendinizi rahatlatirsiniz.bazen de geriyi düşünür arkadaşlarınızı aklınıza getirirsiniz.özleyecek misinizdir acaba?gerçi dersiniz,ben pek özleyen biri değilim.uçağa binersiniz her yer karanlıktır tabii bakarsiniz bulutlara ve dersiniz ki birazdan orada olacağım. uçak kalkar şehrin ışıkları karanlıkta inci gibi parlarken siz de artık orayı düşünmez yolunuzu dusunursunuz.bazen de yorulur azıcık kestirirsiniz.ya da gece yolculuğu öncesi bunları kafanizda kurarken uyuya kalmamak için benim gibi yazarsınız sadece

uyuyamadıysanız ve kafanız binbir türlü şeyle dolu halde yola çıktıysanız, çekilmez bir yolculuk olur. 20 dakika önce yolculuğumun sonuna gelmiş biri olarak hem açım, hem uykusuzum, bunlara bağlı olarak huzursuzum. daha güzel yolculuklara diyerek şimdilik sakinliğimi koruyacağım, bir grup adamın ortasına gece karanlığında görmediğim tümsek yüzünden boylu boyunca düşmemi hatırlamazsak.

keyfime bağlı olarak değişen durum. eğer keyfim ve enerjim yerindeyse gündüz yolculuğuna göre daha çok seviyorum. yollar bomboş, trafik derdi yok, lamba derdi de neredeyse yok... sessiz sessiz, isteğe göre gaza basıp aşıyorsun yolları. bir de açıyorsun kafana göre bir müzik, oh mis. ama keyfim yoksa, enerji düşükse yollar basıyor beni. önümü arkamı tam göremiyor oluşum bile boğmaya başlıyor. tamamen moda bağlı yani bende.

eğer biri horluyorsa çekilmez olan yolculuk

en güzel yolculuk çeşidi. yolun sonunda gün doğarken sevdiğin insanlara kavuşmak ise en güzel yani olsa gerek.

dinlenme tesislerindeki soğuk geldi aklıma üşüdüm resmen

sonunda ölüm de var gülüm de

6 saatlik bi yolculuk, muavinin uyanın geldik demesiyle son buldu. bekle beni istanbul, bugün benimsin!

hep tercih ettiğim yolculuk türü. uyumaya başlarsın ve yolculuk biter gider.

Aklıma sabaha kadar ağlayarak geçirdiğim yol geldi

Yerime oturan şişko teyze sana hakkımı helâl etmiyorum haberin olsun.

kaliteli bir türkü playlisti,yanında mis gibi bir kahve.Güzel olanın varmak değil yolculuk olduğunu bilerek sürerim arabayı.Sanırım bu zamanlar ihtiyacım olan şey bu.

Vira bismillah. Ağlayan bebek uyudu sıra bende ✌🏻

playlist hazırlayıp şöyle 10-12 saat gidip gelsem bir yerlere. nasıl canım çekti. yolda olmak hiçbir yerde olmamakla eş değer benim için. bu yüzden de tüm dertlerim, sıkıntılarım uçup gidiyor

Daha birkaç hafta önce 14 saat Antalya yolculuğu yaparken ben dipçik gibiydim 7-8 saatlik Ankara yolculuğu ağzıma sıçtı bel ağrısından ölüyorum.

Karşıdan gelen aracın ışığı gözümü almadığı sürece sonsuza kadar araç sürerim. Gündüze göre daha keyifli oluyor. Bir de sevdiğin yanındaysa değme keyfime. Bir sevdicek bulduğumuzda yapacağım şey. Rota önemli değil. Önemli olan yolda olmak yeğen.

2 gün sonra yapacağım yolculuk (hem de otobüs) otobüs olmasa çekilir. Uçak gibi mesela .dd ama cidden o kadar kişiyle beraber hiç akıl işi değil ya. Kimisi osuruyor, kimisi horluyor falan tahammül edemiyorum. Zaten uykuya bayılan bir insanım ve uykumu alamadığımda da acayip sinirli, agresif oluyorum. E haliyle böyle olunca da ne gece bitiyor ne de yol...

Direksiyon başında olduğum zaman bu olay beni çıldırtıyor ya. Araç üzerinde bulabildiği ne kadar aydınlatma varsa yakarak gelen muhteremler yüzünden körü körüne gidiyorum yolda. Hele şu doğan, şahin falan kuşçu tayfa yok mu, sislerle beraber insanın gözünü siken mavi-mor farlarla karşımdan geldikleri zaman gazı kökleyip kafadan giresim geliyor.

Otobüsle giderken yolda gördüğüm binalarda ki insanlar ne güzel gerile gerile yatıyor diye düşünmekten alıkoyamiyorum kendimi.